Αναλύοντας το γράμμα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές – από τους μαθητές του Τ.Ε.

O συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές σ? ένα γράμμα του

λέει: ότι αν κάποιος πιστέψει σε κάτι τότε μπορεί να το

κάνει, ότι αν πιστεύουμε ότι έχουμε κάνει κάτι λάθος

πρέπει να ζητάμε συγνώμη και να απολογούμαστε γι

αυτό.

Τα χρώματα που μου έρχονται στο μυαλό είναι το γα-

λάζιο επειδή τα λόγια του συγγραφέα είναι πολύ

ωραία και το δεύτερο χρώμα είναι το κόκκινο γιατί

δείχνει την αγάπη του.

Α. Κ.

 

Ο συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές σ? ένα γράμμα του

λέει: ότι αισθανόμαστε να το βγάζουμε έξω και να μην

φοβόμαστε γιατί μπορεί να μην ξαναβρούμε την ευκαιρία

να το δείξουμε.

Τα χρώματα που μου έρχονται στο μυαλό είναι το κόκ-

κινο για το θάρρος που πρέπει να δείχνουμε και το μαύρο

για τη λύπη.

Χ. Π.

 

Μου άρεσε το σημείο που έλεγε για το γκρεμό και εκείνο το σημείο με τον πάγο που γράφεις

πάνω το όνομα του εχθρού σου και όταν βγει ο ήλιος λιώνει και ξεχνάς το θυμό σου. Επίσης

(μου άρεσε) το σημείο που έλεγε για το τριαντάφυλλο με τα κόκκινα χείλια του.

Φαντάζομαι ως χρώματα το κόκκινο χρώμα από τα τριαντάφυλλα, το μπλε και το πράσινο από

το σημείο που λέει ότι υπάρχει μια πεδιάδα (ελπίδα) κάτω από τον γκρεμό, και το κίτρινο

χρώμα από τον ήλιο που βγαίνει για να λιώσει τον πάγο.

Τέλος μου έρχεται μυρωδιά από λουλούδια όπως το τριαντάφυλλο, το γιασεμί κ.ά.

Α.Τ.

 

Αυτό που μου άρεσε στο γράμμα ήταν τα λόγια

του συγγραφέα , είχε ωραίες φράσεις και

μόνο καλά λόγια. Κάποια από αυτά τα λόγια

ήταν:  «? θα ήθελα πολύ να σε αγκαλιάσω, να

σε φιλήσω, να σου πω ότι σε αγαπώ και όλα

αυτά μόνο με μια ματιά». Επίσης γράφει: «για

όλους υπάρχει ένα αύριο.  Όλοι θα πρέπει να

επανορθώσουμε (για τα λάθη μας) σήμερα

και αν όχι σήμερα τουλάχιστον αύριο. Εξάλλου

γι αυτό υπάρχει το αύριο.»

Στο μυαλό μου έρχονταν κάποια ωραία χρώματα

όταν άκουγα το κείμενο. Τα όμορφα χρώματα

που είδα ήταν όλα τόσο ανοιχτά που πρώτη φο-

ρά ένιωσα τόσο ανοιχτά.

Στη μύτη μου ένιωσα τη μυρωδιά της πανέμορφης

ελευθερίας. Μακάρι να είχα δει αυτόν το συγγραφέα?.

 

Κ.  Κ.

 

 

Ο συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές έγραψε ένα γράμμα. Μου άρεσε το σημείο που έλεγε ότι ζητάμε συγνώμη. Ακόμα μου άρεσε που έλεγε,  οι άνθρωποι μακάρι να είχαν φτερά. Επίσης ήταν ωραίο που σε ένα κομμάτι πάγου έλεγε τη λέξη «μίσος» και όταν ο ήλιος το  είδε, έλιωσε ο πάγος και έγινε νερό. Ο συγγραφέας όταν έλεγε να είσαι στην κορυφή (του βουνού) εννοούσε να είσαι πάντα αγαπητός και όταν λέει να κατέβεις το γκρεμό σημαίνει να έχεις δυσκολίες και στη ζωή σου να τις ξεπερνάς.

Τα χρώματα που φαντάζομαι είναι το κόκκινο γιατί λέει για την αγάπη.

 

Σ. Μ.

 

 

Μου άρεσε από το συγγραφέα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές

ότι λέει πως πρέπει να αγαπάμε και να ζητάμε συγνώμη

πριν να είναι αργά.

Επίσης μου άρεσε, όταν κάνουμε μια αγκαλιά τον άνθρωπο

που αγαπάμε και του λέμε πόσο τον αγαπάμε και τον

συμπαθούμε.

Το χρώμα που φαντάζομαι είναι το κόκκινο γιατί είπε ο

συγγραφέας ότι το κόκκινο τριαντάφυλλο το πιάνω και

νιώθω τα αγκάθια.

Γ. Μ.

 

 

Μου άρεσε αυτός ο συγγραφέας και μου έδωσε πολύ

ωραίες ιδέες και συναισθήματα να γράψω.

Και να πω επίσης ότι με έκανε να σκεφτώ το να μην

ντρέπομαι να πω ένα «σ? αγαπώ» ή ένα «είσαι ο καλύ-

τερός μου φίλος».

Στο μυαλό μου ήρθαν τα χρώματα του Βαν Γκογκ όπως

κόκκινο της καρδιάς και ροζ της αγάπης.

Στη μύτη μου ένιωσα τη γλυκιά μυρωδιά σοκολάτας

και τριαντάφυλλου.

 

Μ. Β.

 

 

Τα  συναισθήματα που νιώθω είναι: χαρά, θλίψη, συγκίνηση

γιατί όλα αυτά που έγραψε ο συγγραφέας είναι συγκινητικά.

Νιώθω θλίψη γιατί αυτός ο συγγραφέας θέλει να ζήσει λίγα περισσό-

τερα χρόνια ζωής «?Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωής ακόμα».

Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς ούτε νέος ούτε γέρος.

Τα χρώματα που μου έρχονται στο μυαλό όταν ακούω αυτές

τις φράσεις είναι: ασπρόμαυρο από τη χαρά, πράσινο από τη

συγκίνηση, κόκκινο από τη θλίψη.

Οι μυρωδιές που μου έρχονται από αυτές τις φράσεις είναι:

μυρωδιά άσπρου και κόκκινου γαρύφαλλου και μυρωδιά

φθινοπώρου.

Χ. Κ.

 

 

Aπό το γράμμα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές μου άρεσαν οι φράσεις: «Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι ένα κουρέλι από τα πράγματά του, θα σερνόμουν στα πόδια του», «Θεέ μου αν μου έδινες ένα μικρό κομμάτι ζωής θα ξέχναγα την μιζέρια μου και θα ήμουν στραμμένος μόνο στη ζωή μου», «Αν μπορούσα να ερωτευτώ ξανά θα έλεγα στους νέους ότι όλοι μπορούν να ερωτευτούν». Τα χρώματα που μου έρχονται στο μυαλό είναι χαρά, λύπη και συμπόνια γιατί νιώθω τη χαρά από το Θεό,  λύπη γιατί του λείπει η ζωή του και συμπόνια γιατί θα συμπαραστέκομαι στους συνανθρώπους μου.

 

Ε. Δ.

 

Ο συγγραφέας  Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές μας μιλάει ότι πρέπει να ξεχνάμε τα κακά και να θυμόμαστε τα καλά δηλαδή αυτά που φέρνουν χαμόγελο στους άλλους και δύναμη σε μας.

Να δίνουμε συμβουλές χωρίς να χρειάζεται να πιέζουμε το παιδί αλλά να το αφήνουμε να κάνει αυτό που θέλει εκείνο.

Να τα λέμε όλα χωρίς να τα κρατάμε μέσα μας, ας πούμε «σε αγαπώ» ή ας κάνουμε μια αγκαλιά ή ένα φιλί για να δείξεις ότι αγαπάς τον άλλον και να μην πιστεύουμε πως το ξέρει και δε χρειάζεται να του το θυμίσουμε.

Αυτά τα λόγια που έγραψε ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές σήμαιναν πολλά για μένα και ότι δίνει κάποια μαθήματα ζωής.

Μου έρχονται κάποια χρώματα στο μυαλό όπως το κόκκινο και το μπλε γιατί το κόκκινο μας μιλάει για ζεστασιά και αγάπη ενώ το μπλε για γαλήνη και ευτυχία μέσα στο μυαλό μας.

Και οι μυρωδιές όταν ας πούμε η καρδιά κάποιου χτυπά, βγάζει μια μυρωδιά αθώα και καλοσυνάτη.

Χ. Σ.

 

 

 

 

 

Μου έκανε εντύπωση από το γράμμα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές όταν λέει για τους ανθρώπους που δεν έχουν χρόνο για την οικογένειά τους να τους πούνε ένα σ? αγαπώ, να τους δώσουν ένα φιλί και μια αγκαλιά και να τους δείξουν ένα χαμόγελο και την αληθινή αγάπη τους, να μείνουν στα ζεστά με την οικογένειά τους, να ευχαριστηθούν αυτή τη στιγμή τώρα και αύριο, γιατί μπορεί να μην υπάρχουν και άλλες φορές.

Μου έρχεται το κόκκινο χρώμα γιατί το κόκκινο είναι το χρώμα της αγάπης και μας μιλάει πολύ για την αγάπη. Το μαύρο γιατί το μαύρο είναι το χρώμα της λύπης επειδή (ο συγγραφέας) λυπάται που είναι βαριά άρρωστος. Το τελευταίο χρώμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι το άσπρο, το χρώμα του αγγέλου, επειδή θέλει να γίνει ο προστάτης της γυναίκας του. Γι αυτό μου έρχεται το άσπρο.

Ι. Ν.

 

Ο συγγραφέας  Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές έγραψε ένα γράμμα. Μου άρεσε εκεί που έλεγε για τη «συγνώμη», για την αγκαλιά και για το «ευχαριστώ». Επίσης μου άρεσε (που) πριν πεθάνει έστειλε γράμμα στους φίλους του. Ακόμα μου αρέσει που ο συγγραφέας έλεγε να έχουμε το κεφάλι ψηλά μόνο όταν είναι για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που δεν μπορούν να σηκωθούν.

Το χρώμα που φαντάζομαι είναι το κίτρινο που το έχει ο ήλιος που λιώνει τον πάγο. Το άλλο χρώμα είναι το άσπρο που έχει ο πάγος.

 

Κ. Μ.